Komunia Święta Duchowa – jak ją przyjmować?
Czym jest Komunia Duchowa?
Komunia duchowa nie jest umiejętnością, którą się posiada w jakimś doskonalszym stopniu od pierwszego jej przeżycia. Z czasem jednak, gdy człowiek z wiarą i miłością zaprasza Jezusa do swego serca, doświadczenie zjednoczenia z Nim jest coraz większe. Komunia duchowa staje się skarbem, który człowiek coraz bardziej odkrywa – pisze ks. dr Stanisław Szczepaniec.
Słowo „komunia” pochodzi od łacińskiego słowa „communio”, które oznacza jedność. Celem przyjmowani Komunii Świętej, czyli Ciała i Krwi Chrystusa, jest osiągniecie komunii, czy jedności z Bogiem, ale także między chrześcijanami.
Komunię może przyjmować w sakramencie Komunii, czyli pod postaciami Chleba i Wina podczas Eucharystii, ale także poza Eucharystią, na sposób duchowy.
Kto może przyjąć Komunię?
Mogą ją przyjmować wszyscy, także ci, którzy przyjęli Komunię Świętą sakramentalną w danym dniu. Co więcej, można ją praktykować wielokrotnie w ciągu jednego dnia. W końcu celem życia chrześcijańskiej jest życie w nieustannej komunii z Bogiem. Dobrze byłoby być w stanie łaski uświęcającej.
Komunia Duchowa dla osób w związkach niesakramentalnych?
W 1994 r. Kongregacja wskazała także na możliwość korzystania z Komunii duchowej przez wiernych żyjących na sposób małżeński z osobą, z którą nie są złączeni prawowitym małżeństwem.
(Kongregacja Nauki Wiary, Annus Internationalis Familiae, 6).
Jak przyjmować Komunię Duchową?
1. Obudzić w sobie akt wiary w prawdziwą obecność Pana Jezusa w Eucharystii.
2. Wzbudzić akt miłości do Niego – „kocham Cię Jezu i chcę być z Tobą”.
3. Wyrazić akt pragnienia przyjęcia Pana Jezusa i spotkania się z Nim.
4. Pozostać chwilę na modlitwie dziękczynnej.
Kiedy Przyjmować Komunię Duchową.
Najlepiej w czasie Mszy, bo ona jest najlepszym przygotowaniem do niej i warunkuje dobre jej przeżycie.
Można również poza Mszą Świętą, ale wtedy trzeba stworzyć sobie dobre warunki do jej przeżycia: chwila ciszy i samotności, właściwa postawa.
Akt Żalu Doskonałego.
Kiedy?
Istnieje niemożność przystąpienia do spowiedzi i uzyskania rozgrzeszenia sakramentalnego.
Jak?
1. Własnymi słowami wyrażam żal za swoje grzech z miłości do Boga, nie z leku, nie z doraźnej korzyści.
2. Szczerze proszę o przebaczenie grzechów.
3. Postanawiam stanowczo, że przystąpię do spowiedzi, kiedy tylko będzie to możliwe
Nie może to być akt powierzchowny, lecz właściwie przygotowany i przeżyty.
Poprzez taki akt żalu doskonałego zyskujemy odpuszczenie grzechów , również ciężkich.